از نجف آباد تا آمریکای جهانخوار

خاطرات تجربه و زندگی جدید در آمریکا

از نجف آباد تا آمریکای جهانخوار

خاطرات تجربه و زندگی جدید در آمریکا

آخـــر دنــیـــا

 

                  نیایشگاه قوم متلاشی شده ی «مـــایــــا» 

 

شاید شنیده باشید که براساس تقویم و پیش بینی تمدن متلاشی شده ی قوم «مایا»(_که در آمریکای جنوبی کنونی و مکزیک زندگی می کرده اند_) عمر جهان در سال آینده(2012) به پایان خواهد رسید. البته  درستی یا نادرستی این پیشگویی منظورم  نیست؛ بلکه بشنوید که این سر دنیا اگه وسط زمستون توقع هرچیزی باشه؛ همین چند روز پیش وسط این هوای راکد و داغی تابستون، چنان شد که گفتم راست راستی آخر دنیا شد. ساعت نزدیکهای چهار بعد از ظهر بود که یکدفعه هوا چنان تاریک شد که دست کمی از حال و هوای سرشب نداشت. آرام آرام  و در اون بی حرکتی هوا، در طول چند دقیقه باد  شروع کرد به وزیدن و هر لحظه تندتر و تندتر شد؛ به حدیکه  برگ درختان شروع کرد به ریختن. هنوز چند دقیقه ای به این وضعیت نگذشته بود که باران هم شروع به باریدن گرفت و در عرض بیست دقیقه آن چنان شدید شد که در این مدت چند ساله ی خارج نشینی هرگز به این ناجوری ندیده بودم.  جالب بود که همه چیز قاتی شده بود و برای دقایقی تـگرگ هم اضافه شد و کم باری قـصـّه آن بود که بخواهد وسط تابستان، برف هم بیاد تا عیشمون کامل بشه. فرداش فهمیدیم که سرعت باد تا 150 کیلومتر در ساعت رسیده بود و به همین خاطر کم مونده بود سقف خونه ها از جا کنده بشه. حالا عیال و بچـّه ها و مهمونمون به زیر زمین  پناه برده بودند و هی داد می زدند تا منم به اونا ملحق بشم و بنده هم حس فضولی ام گــُل کرده بود تا ببینم که بعدش چی می شه؟  نیم ساعتی که گذشت و همه چیز آروم شد از خونه زدم بیرون تا اوضاع شهر دستم بیاید. دیدنی بود که چطور درختان کهنسال و یا کت و کـُلـَُفتی به این هوا !! در اثر طوفان از بیخ شکسته شده بود. 

 

 

به کدام طوفان آه گرفتار آمده است؟ 

 

 

بر درخت تر کسی تبر نمی زند _ ه.ا. سایه 

 

سوای شاخ و برگ و درختان شکسته ی زیادی که در فضای سبز خانه ها، افتاده ی قهر طبیعت بودند؛ چندتایی نیز باعث مسدود شدن خیابانها شده بود و کارگران شهرداری به همان سرعت برق و باد در حال بازسازی معبر خیابانها و ترمیم قطعی سیمهای برق و تلفن و اینترنت بودند. 

  

 

          قطعی درختان و کابل برق و تلفن و اینترنت 

 

 

     مسدود شدن خیابانها توسط درختان به خاک غلطیده 

 

گفتنی است که شهرداری دو روز بعد را جهت جمع آوری شاخه های شکسته ی خانه های افراد اعلام کرد؛ ولی بعضی ها زودتر دست به کار شده بودند و اگر این تندباد واسه ی هیشکی خیری نداشت عوضش نون کمپانی های مخصوص قطع شاخه های زائد و «پاشت» درختان حسابی توی روغن بود. بد نیست بدونید که ماشینی شبیه به خرمن کوب داشتند و هرچیزی را که به حفره ی آن پرتاب می کردند؛ با شدّت تمام درون خود می کشید و از آن طرف بصورت رنده شده به داخل قسمت باری کامیون می ریخت تا بعدها تبدیل به خاک و کود بشوند. 

 

 

             درخت پاره شده رو به سوی نیست شدن 

 

 

               پرتاب کــُنده های درخت درون دستگاه 

 

 

                 آسیابش همه چیز را خـــُرد می کرد 

 

 

              رنده هایی که خاک و کود خواهند شد. 

 

با آنکه هنوز شب نشده؛ برق بیشتر سطح شهر وصل شد ولی تمام فروشگاهها بخاطر کارنکردن دستگاههای الکترونیکی، تعطیل شدند. اینجا بود که با خودم گفتم: امـّان از یه چــُرتکه! امـّا انگاری بد شانس تر از ما کسی نبود؟ چرا که تمام محله مان تا فردا صبح برق نداشتیم … آره جانم! باور کنید یا نه؟ توی مهد تکنولوجی و آمریکای جهانخوار هم از این اتفاقات رخ میده. هرچه بود دلم به ظاهر آروم بود که هیچ کسی چشم به راه خبری از ما نیست و چه خیال اگر اینترنت هم تا چند روز بعد وصل نشه !؟ ولی چه میشد کرد با بهانه گیری بچــّه و نبود هیچ نور لامپ و تلویزیون و کامپیوتر؟ باید به نحوی سرگرمشون می کردم و ناگهان فکری به سرم زد و برای اینکه فکر نکنند دنیا به آخر رسیده؟ نشستم به تعریف کردن خاطرات تلخ دوران جنگ که بیشتر ساعات روز باید در صف کوپن ارزاق می ایستادیم و تمامی تاریکی شب را اگر صدای غـُرّش هیچ هواپیما و انفجار بمب و شلیک ضدهوایی تنمان را از ترس نمی لرزاند؛ گرد یک چراغ گــِردسوز به شنیدن داستانهای بزرگترها سرگرم باشیم و آخر هم ندانستم که چرا آخرین تیشه ی فرهاد کوهکن برسرش فرود آمد؟(هـُدهدی کز دست یار، به فریاد است/ تیشه برسر زده، مرغ دل فرهاد است.)…. درود و دو صد بدرود … ارادتمند حمید

نظرات 33 + ارسال نظر
شیرین مامان نیما چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:12 ق.ظ http://nima1357.blogfa.com

سلام خوبین؟ چه وحشتناک. درخت به این تنومندی رو کنده
خدا به خیر گذرونده. جای شکرش باقیه که سلامت هستین.

شیرین خانم
نگران نباشید که از قدیم هم گفته اند:«بادمجــان بم(نجبباد) آفت نداره»
هنوز که به ظاهر زنده ایم .... تا بعد چی پیش بیاد؟ خدا میدونه؟ ممنون از محبت و کلمات خیرتون. موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

کاکتوس صورتی چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 12:11 ب.ظ http://kaktoos-name.blogfa.com/

نکنه اینترنت به خاطر طوفان قطع بود که نبودید؟

ولی عجب ترسناک شده بوده این طوفانه...بیچاره این درختا

کاکتوس گرامی
بههههله ... هم اینترنت خونه مون و هم اینترنت خودم.... بهههد هم حالا که میبینید که هنوز هستم.
راستش ترسناک به اون شکلی که شما فرموده اید بیشتر مربوط به قسمت زنانه بود و بنده که تا اومدم چشم به هم بزنم ببینم باید ترسید یا نه؟ همه چیز بخیر گذشته بود. موفق باشید.
درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

مجید چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 12:36 ب.ظ http://diarenoon.ir

سلام به اقا حمید عزیز
خوبی؟پس حسابی بد شناسی اوردیااادیدم این مدت خبریت نبود نگو که بی نت شدی...چقدر گفتم این شیطان گنده رو ول کن بیا همینجا..گوش نمیکنی که همینطوری میشه..

دلم به حال این درختا سوخت...حیییییییییف...میگم راستی مایا متلاشی شدنش سر چی بود؟یه مستند دوران جاهلیت میدیدم..میگفت اولین شهر دوران باستان به حساب میومد ولی علت متلاشی شدنش رو اخرش مشخص نکرد

خب به هرحال امیدوارم خیلی زود مشکلات بعد طوفان هرچه زودتر حل بشه و همه چیز اروم بشه باز..ولی قبول داری هرباری یه هیجانی میده اینها به زندگی.. مثل سربازی..اونم صفر 5 کرمان..میگم راستی دوران جنگ نجف اباد بودی شما؟میگن که نجباد در ارامش بودس که..قضیش چیه؟

آقا مجید
میگم: اینکه رد کمتری از خودت بجا میذاری بخاطر اونه که بیشتر زیر نظرم داشته باشی؟ نکنه رفته باشی جزو سربازان گـمــنام آقا ... ناقلا !؟ بهرحال اگه توش نون خوبی هست بگو ما هم بیایم همکار بشیم

در مورد سوالتون بد نیست بدونید که قوم مایا یکی از قدیمترین تمدنهایی بودند که در بیشتر زمینه ها مثل نجوم و ستاره شناسی پیشرفتهای زیادی داشتند. همین عکسی که میبینی مربوط به اعتقادات اونهاست که البته در زمان خودش خیلی هم ناپسند نبوده و کلـّه ی مبارک اسیران جنگی که از دیگر قبیله ها میگرفتند را از اون بالا قــِل میدادند تا به پایین تا نثار و نیایشی باشد در پیشگاه خورشید و ستارگان. راستش هنوز هم خیلی معلوم نیست که علت اصلی متلاشی شدنشان چه بود ولی هرچه هست زیر سر اسپانیایی هاست که برای کشور کشایی و همچنین تبلیغ دینی رهسپار آنجا شدند و بنده های خدا شهر و دیارشان را رها کردند و پا به کوه و بیابانها نهادند. البته هنوز شاخه های کوچکی از اون تمدن باقی مانده که بهتره بگم دچار تکنولوژی زدگی این روزها شده اند.

سوال آخرت : اگه به کسی نمیگی بهههله نجفباد بودم و یه جورایی قضیه رو داستانی اش کردم. هرچند که صابون جنگ و جبهه هم به تنم خورد و بهتره هوووچی نگم یه وخ ریا نشه!؟ آرزوی موفقیت و پیروزی دوچندانت را دارم.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

فیروزه چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 01:32 ب.ظ http://khanomgool.blogfa.com

سلام اشنای قدیمی

به به
خیش و قویم قدیمی و آشنای یه کم قدیم تر. خوفی؟ سلامتی؟ بیا تو دم در بده.... حالا هم که بهههد از نود و بوقی یه سری به ما زده ای که یه پا دم در وایسادی... بفرما تو ... تعارف نکن.... تعریف کن ببینیم چه خبر؟

موفق و پیروز باشید .... سلام برسونید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

مرضیه چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 03:00 ب.ظ http://marziyehkazemi.blogfa.com

سلام
بلا دور باشه
چرا هر چی باد و طوفان و سیل و زلزله و فرونشست‌زمین و .... تو دنیا هست همش میاد تو اون یه ذره جا؟
خب یه چشم زخم گنده از اینجا با خودتون می‌بردین و سر در شهر آویزون می‌کردین
البته شایدم همه چیز زیر سر خدا باشه. هی می‌بینه این آمریکای جهان‌خوار ایران رو انگولک می‌کنه و ما هم نمی‌تونیم دستمون رو دراز کنیم و مشت محکمی به دهنش بزنیم، بنابراین یکی در میون این آه و ناله‌های ملت شریف رو عملی می کنه و از بلایای طبیعی سر این مستکبرین بی‌نماز نازل می‌کنه. اصلا هم حواسش نیست شمام اونجایی و تر و خشک با هم می‌سوزند

به هر حال امیدوارم شما و خانواده‌تون همیشه در صحت و سلامت کامل باشین

مرضیه خانم
به کسی نگیا .... این یکی سوّمیش بود و بخیر گذشت. فکر کنم همون دعاهای «امن یوجیب» که ننه ام میخوند کار خودش رو کرد. ولی خودمونیما بد پیشنهادی هم نیست و باید بگم یه «کوجی گــُربه» واسه ام از نجفباد بیارند.

راستشو بخواهی من خووویلی دنبال دهن آمریکا گشتم تا خودم به نیابت از ملت همیشه مومن و در صحنه مشت و لگد محکمی بزنم توی دندوناش ولی اَنقده دهنش گــُنده س ک ُ من هوووچی؛ میترسم اونایی هم ک ُ یــِزه ساله دارند لاف میزنن رو هم یه لقمه ی چپشون بکنه ...
ممنون از دعای خیرتون. موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

مصطفی چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 06:13 ب.ظ

سلام

کاش که ما هم از همین طوفان ها در تابستان داشتیم

نمی دانی تهران چقدر گرمه . دلم برای یک طوفان حسابی لک زده

البته بلا به دور

من خودم که بچه بودم نزدیک بود توی یک همچین طوفانی برم زیر آوار--- سال 1369 بود---

ولی باز هم از گرما بهتره
مخصوصا وقتی روزه باشی!

آقا مصطفی
البته اینبار به خیر گذشت و اتفاقاً هم سبب شد عجیب شدت داغی هوا شکسته بشه. منتهای کلام خدا نکنه اونورا بیاد .... من یکی میدونم که اگه فقط ده دقیقه از این بارونها بیاد؛ توی نجفباد ما حتی یه دونه خونه ی خشت و گلی هم محض نمونه نخواهد موند که هیچ، شــُر شـــُر آب از در و دیوار همه ی ساختمونها سرازیر خواهد شد.
بهرحال هرچی قسمت باشه و میبینی که قراره منو شما همچنان زنده بمونیم و از دست دنیا و مردم زمونه حرص بخوریم
با آروزی قبولی طاعات و عباداتتون. امیدوارم که تندرست و سلامت و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

حقی چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:14 ب.ظ http://hamidhaghi.blogsky.com

حالا هی برو تو نخ مو بورا

تا ایندفه یه کولاک شدید باد و ایندفه از حیز انتفاع ساقتت کنه (حیز رو درست نوشتم؟)

حقی جان
خاب شما هم برید توی نخ مو مشکی و سیاه تا نباشه نباشه نباشه لااقل یه نم بارون داشته باشید. بههههد هم من کی رفتم توی خط مو بور؟ اینجا از بس همه موبورند؛ اگه یه وخ مومشکی یافت بشه ؟؟ شاید ...اونم جوون-مـَـوُونا نه من پیرمرد. د برو زبونم رو باز نکن ...

والله دقیقاً مـتوجه منظورتون نشدم ولی ایشاالله که درست نوشته شده باشید ولو که ما رو «ساقط» بکنه !!؟ موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

حقی چهارشنبه 26 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:16 ب.ظ http://http://hamidhaghi.blogsky.com

در ضمن یه اشکالی با لینکت بوجود اومده نمی تونم از طزیف لینک بیام
از رو کامنتهات میام

حقی جان
نمیدونم اشکال از چیست و کجاست؟ ترا خدا من بی سوات رو با پیچیدگی های فنی اینترنت و وبلاگ در ننداز که حالشو ندارم. شاید بهتر باشه اون لینک روحذف کنید و دوباره اضافه کنید.

مجید پنج‌شنبه 27 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 01:51 ب.ظ http://diarenoon.ir

بازم سلام..کییی من؟نزن این حرفووو یه پول نفت بخور و نمیری میدن به ما سربازها گمنام ..همچین که نگووو ..اصلا یه وضعیییه ..چند سال سابقه بسیج داری؟باید یه دوره هم در ولایت ذوب شده باشه ادم تا بتونه سرباز بشه اونم گمنامش
در مورد مایا چیزی رو که میدونم بخاطر جنگ با به فنا نرفتن ...جاین اسپانیایی هام خوب عشق گشت و گزارو بقل ردخونه و اینها بودن به نظرممم.


الان میرم همه جا پر میکنم...دی: خب هرجایی هستی شاد باشی و موفق

آقا مجید
خوبی کار اینه که بنده هم سربازی در سرزمین آقا رو تجربه کرده ام و خوب میدونم که چه عمر تلف کردنیه. چیزی که هست راه چاره ای نیست و چه خوب و چه بد باید ساخت. لذا سخت نگیر که اگه قدیمیها میگفتند مرد باید یا بره سربازی یا دوران دانشجویی دور از شهرش را تجربه کنه تا ساخته بشه؛ کسانی مثل شما چند مرده پخته میشند بخصوص توی گرمای صفر پنج کرمان

در مورد آواره شدن قوم مایا هم هوووچی نگم بهتره. هرچی باشه اسپانیایی ها واسه ی اونا تمدن جدید آوردند و در عوض اونا هم آواره و سربه نیست شدند.... یر به یر.... موفق و پیروز باشید و ببخشید که جوابتون رو دیر مینویسم.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

مینو جمعه 28 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:12 ق.ظ

سلام
میگم چند روزی تاخیر داشتین نگو اینترنت قطع بوده بهر حال
بلا به دور
امیدوارم که شما وخونواده ی محترم (وهمچنین تمام

همشهریاتون ) همواره صحیح وسالم باشین
خدانگهدار

مینو خانم
خاب دیگه گاهی پیش میاد هم اینترنت خونه مون قطع میشه و هم اینترنت خونه ی کله ام ضعیف میشه. راستش درگیری های شخصی هم عامل دیگه ای بود که سبب شد اجازه نده زودتر در خدمتتون باشم. هرچه هست با نهایت تاسف هنوز زنده ایم
موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

زبل خان جمعه 28 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:38 ب.ظ http://zebelestan.blogsky.com/

چه وسایلی، .....اینقدر قدرت داشته؟؟؟!!!

به به
اینجا رو ببین .... زبل خان عزیز ....چه عجب از اینورا؟ بهرحال لطف کردید و بهههله این آمریکایی ها همه چیزشون عجیب و غریبه از جمله طوفانهاشون ... موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

وحیده مامان پارسا شنبه 29 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 09:57 ق.ظ http://dinasour.persianblog.ir/

پس این بود.چند روزی تشزیف نداشتید.
ای به خشکی شانس توی این اوضاع مملکت ما هی اون طرفها بلایای طبیعی میاد هی از این طرف به بهتریت نحو ممکن ازش استفاده میشه.بابا اینقدر معصیت نکنید

وحیده خانم
یه چیزی میگم ترا خدا به کسی نگیا ... دمت گرم. راستشو بخوای اینترنت کله ام هم قطع شده و هنوزم که هنوزه وصل نشده .... با اینحال سعی میکنم زود به زود در خدمتتون باشم.
والله من هرچی دیدم اینا فقط ثواب و صواب میکنند و بس ... بقول گوینده ی برنامه ی پارازیت رادیو آمریکای جهانخوار : «کی این؟ کی من؟ » اینجا اپتا از معصیت خبری نیست و همه اش دروغ محضه .... میگی نه؟ خودت بیا و ببین.
موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

هدی شنبه 29 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 12:06 ب.ظ

سلام
ببخشید این یک سواله که اگه دلتون خواست جواب بدید میشه بگید کرایه اون خونه های توی عکس ماهی چقدره؟

دوست گرامی هدای عزیز
قبل از هرچیز خیرمقدم عرض میکنم و امیدوارم که در این سراچه به شما خوش بگذره. ممنونم که با ثبت سوال و نظر خودتون اجازه دادید اسم شریفتون زینت بخش این سراچه بشه. بههههله که سوالتون رو جواب میدم و شما هیچ تعارفی نداشته باشید و بقول معروف:«هیچ ترتیب و آدابی مجو / هرچه میخواهد دل تنگت بگو». و امــّا

با در نظر داشتن این نکته که اگه من یک چنین سوالی رو از خواننده ها میپرسیدم هرکسی بنا به تجربه اش که مثلاً در تهران زندگی میکند یا در یکی از شهرهای کوچک استانهای کشو متاوت میبود عرض میکنم که اون خونه هایی که شما در عکس دیده اید خونه های شخصی افراد است که بنا بر بعضی معیارهایی از نظر قیمت متفاوتند از جمله: مرکز شهر بودن، محله های گران قیمت، شهرهای گران قیمت، مرکز استان، تعداد اتاقها و غیره. ایالت میزوری و بخصوص ناحیه ی کنزاس سیتی و از همه مهمتر شهرهای کوچک اطراف مثل دهات ما یک چنین خانه هایی با دو اتاق خواب و مهمونخونه و هال و آشپزخونه چیزی حدود شش صد تا هشت صد دلار اجاره ی ماهیانه اش است که البته بنا به ویژگیهایی دیگر مثل پرداخت هزینه ی چمن زنی، بهای آب و آشغال و فاضلاب توسط صاحبخانه اندکی کمتر یا بیشتر است. یاد آوری میکنم که یک چنین خانه ای در ایالت های گران قیمت مثل کالیفرنیا دست کم دو تا سه هزار دلار کرایه میشود. نکته ی مهم اینه که اینها اطلاعات ناقص بنده است و ای بسا که دقیق هم نباشند. موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

هدی یکشنبه 30 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 09:27 ق.ظ

سلام
از بابت جوابتون واقعا متشکرم امیدوارم که موفق باشید

خواهش میکنم. تبادل اطلاعات و انجام وظیفه بود. موفق و پیروز باشید.

محسن یکشنبه 30 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 01:31 ب.ظ

سلام
بعد از مدت ها وبلاگت رو خودنم.این روز ها درگیر هستم و خیلی پای اینترنت نیستم وگرنه یکی از کارای اساسی خواندن وبلاگ شما می باشد.
باید می رفتن با حوزه علمیه قم وارد مذاکره می شدن تا از بلایای طبیعی جلو گیری کنن.
حالا خودم باهاشون صحبت می کنم که بیان تو شهر شما یه شعبه بزنن و شما هم به عنوان رئیسش انتخاب کنن.
به دلیل این هست که صیغه نکرده مشغول میشن.

آقا محسن عزیز
پیگیری امور شخصی و زندگی تان در اولویت قرار دارد و همینکه پس از مدّتها بنده و این سراچه را لایق سرزدن بدانید افتخاری است بالا و ممنونم.
میگم عجب پیشنهاد توپی دادیا .... راستی هم چی میشه که این بنده های خدای مسیحی به زیر لوای مسلمانی دربیاند و بخواند خمس و زکات و سهم امام هاشون رو به بنده بپردازند!!! چه پولداری بشم من !!؟

میگم اینطور که دلیل برشمردی نکنه دلیل خشک سالی بیش از حدّ منطقه ی خاورمیانه هم رایج بودن بیش از حدّ امر مــُبارک «صیغه» است؟؟
موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

زهرا دوشنبه 31 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 04:15 ب.ظ http://zaneashegh.blogsky.com

سلام حمید عزیز
خوشحالم که مشکل خاصی پیش نیومد. ولی این روزها دیگه به تابستون و زمستون هم نمی شه اعتماد کرد.
همیشه باید آماده بود.
چه روزهایی بود روزهای جنگ . من بچه بودم و با صدای آژیر پناه می بردیم به زیرزمین و تمام برقها رو خاموش می کردیم.
روزهای خوبی نبودن.

زهرا خانم گرامی
ببخشید که دیر جوابتون رو مینویسم . آخه این روزها عجیب مشغول کارهای شروع سال تحصیلی هستم و کمتر وقت شده تا درخدمت شما عزیزان باشم.
در مورد نظرنوشته تون چیزی ندارم بگم جز اینکه ببخشید که اون روزهای ناخوب رو براتون تداعی کردم و در یک کلام این نیز بگذرد. موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

نادر سه‌شنبه 1 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 08:56 ق.ظ http://royayeshirinam.blogfa.com

سلام
خوشحالم که یک هموطن را در قلب امریکا با این سروده ها خوشحال کرده ام.
همواره شاد و خندان باشید

نادر جان
ممنونم که سری زدید و امیدوارم که ذوقتون همیشه سرشار و سرزنده باشه. موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

دانایی سه‌شنبه 1 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 03:51 ب.ظ http://danaeee.persianblog.ir/

وایییی چه اتفاق عجیبی..باد رو بگو که درختها رو از ریشه کنده. سایه ات توی عکسها معلومه!! من تو این فکرم اگه این اتفاق توی یکی از شهرای ایران میوفتاد 10 روز طول میکشید تا برق رو وصل کنن!!

دانایی گرامی
اینکه اگه یه چنین بارونها و تندبادهایی توی ایران میومد دیگه چیزی باقی نمیگذاشت رو با شما همعقیده ام ولی قرار نشد که جا بزنید و بترسید که .... کی میدونه شاید به همین زودیها هم قسمت شما شد و خارج نشین شدید .... پس کمرتون رو محکم ببندید و از هووووچی نترسید که تا آخر عمر زنده خواهیم ماند. موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

نسیمه سه‌شنبه 1 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 11:08 ب.ظ http://nasimehsamani.blogfa.com

سلام جالب بود ...و وحشتناک که به خیر گذشت

نسیمه خانم
بد نیست بدونید که از بس هر دو روز یکبار یک چنین ماجراهایی داریم خیلی هم وحشتناک نیست و دیگه عادت کرده ایم. خوشحالم که مطلب رو پسندیدید. موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

سپهر چهارشنبه 2 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 08:52 ق.ظ

با سلام خدمت آقا حمید

خوبید ؟ خوشید ؟ سلامتید ؟

تقریبا دو سال پیش روز آخر ماه رمضون نزدیکای افطار بود که یک چنین طوفانی با شدت خیلی کمتر تو نجف آباد رخ داد. که موجب شد باد بپیچه توی ساختمون خونه همسایمون و دیوار طبقه دوم آن به طور یکپارچه ریخت تو خیابون. خدا خیلی رحم کرد که کسی در این اتفاق صدمه ندید. امان از این اهمال کاری ها که دیوارها را با گل به هم می چسبونند تازه دیوار را هم برای صرفه جویی تیغه کشیده بودند.

روز و روزگار بر شما خوش

سپهر عزیز
شکر خدا .... خوبیم و هنوز زنده .... شما چطورید؟ خوب و برقرارید؟
عجب اتفاقی .... تا اینجایی که من چشمام میبینه یه جورایی زنده موندن توی ایران فقط از سر شانس و خدا خواسته است و بس ... اون از اوضاع رانندگی وحشتناک و اون از ... اون از ... خاب بهتره بیشتر از این غربزده بازی درنیازم موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود.... ارادتمند حمید

نرگس چهارشنبه 2 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 02:41 ب.ظ

چه خبر بوده..خوب شد توی خونه بودید همگی.... نماز آیات بخوانید انشالله که رستگار شویم :دی
جدا خدا رحم کرده خیلی زیاد.... فکر کنم دلیلش رفتن من از قاره آمریکا بوده :دی

نرگس خانم
اگه ما بخواهیم ناماز(نماز) آیات بخونیم هر روز باید بخونیم و بههههدش بههههله که فقط دلیلش رفتن شما بود و بس ... البته منظورم آقا امیرحسین بودا ... وگرنه اون زمانی که اتفاق افتاد شما تشریف داشتید سلام برسونید و خوش باشید و موفق و پیروز.
درود و دو صد بدرود .... ارادتمند حمید

باباعلی چهارشنبه 2 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 04:02 ب.ظ http://parsavaghef.blogfa.com

عجب هیجانی داشته...خوب شد نرفتید زیر زمین تا قهر طبیعت رو به چشم ببینید ... سلام ما رو به همسایه هاتون برسونید و از قول ما بهشون بگید که خوشحالیم که محلتون سر جاش هست و به کلی تخریب نشده ... و آرزو میکنیم که خسارت تمام طوفانهای آینده هم بیش از این نباشه ...

بابا علی گرامی
گفتنی است که یه جورایی زیر زمین آپارتمان ما طبقه ی هم کف هم محسوب میشه و پنجره ای رو به بیرون داره و با آنکه زن و بچه یه ریز «جیغ» میزدند که از کنار پنجره دور بشم؛ بازم موندم پشت شیشه و بقیه ی ماجرا رو شاهد بود .... بهرحال این جور باد و بارونها هرچند وقت یه بار عادیه و برای همینه که با اولین آژیر خطر همگی در میرند به پناهگاه.
موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

امین پنج‌شنبه 3 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 11:02 ق.ظ

سلام خسته نباشید بنده اولین بار که برای مطلب شمانظر میدم خوشحال شدم که سالم موندین وگرنه ما مطالب خوب رو از کجا میتونستم بخونیم زنده باشین ارادتمند شما امین از گنبد کاوس استان گلستان

به به
اینجا رو ببین ... یه مهمون از سرزمین ابرمرد ادبیات و سیاست «کیکابوس بن قابوس بن وشمگیر» و کتاب معروفش «قابوس نامه»!!

امین جان
خوش آمدی و قدم رنجه کردی .... ممنونم که اجازه دادی ردی از اسم و نظرتون داشته باشم و امیدوارم که در این سراچه به شما خوش گذشته باشه. از بابت تمام کلمات خوبتون تشکر میکنم.
موفق و پیروز باشید.
درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

اتی پنج‌شنبه 3 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 06:12 ب.ظ

سلام استاد گرامی..اول رفتم یست قبل رو خوندم چون خیلی با حال بود....اگه به موقع رسیده بودم یه نطر باحال براش داشتم...
راستی خدا رو شکر که شما سالمید ولی چقذر اونجاها از این طوفانهای وحشتناک میاد..حالا هی این خانوما حجابشونو رعایت نکنن..این میشه دیگه(به قول حضرات مرجع تقلید ایرانی)

اتی گرامی
نگران ما نباشید که هنوز از بد حادثه زنده ایم و کی میگه که این طور اتفاقات بده ؟؟؟ خوووویلی هم خوفه و زودتر میمیریم و از بار سخت معصیت این بی حجابی ها راحت میشیم .... اصلاً واسه ی همینه که این بلاها سرشون میاد.
فرمودید که حیفی که دیر رسیدید و نتونستید نظر باحالتون رو برای نوشته ی قبلی بنویسید .... حالا باید چیکار کنم و کیو دعوا کنم؟ اولاً یه غایب غیر مجاز برات ثبت کردم .... دومــاً فردا با ولی تون تشریف بیارید و مواظب باشید اون ولی رو که میگند فقیه هم هست اشتباهی نیاری .... سوماً جریمه ی شما اینه که باید دوبار برای اون نوشته نظر بنویسید .... دههه !!! غیبت میکنه!
موفق و پیروز باشید ... درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

حقی پنج‌شنبه 3 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 11:58 ب.ظ http://http://hamidhaghi.blogsky.com

بابا اخر دنیا

بابا کوهکن

بابا هنر مند

بابا تیشه گرد سوز

حقی جان
میخوام ببینی که سر پیری و معرکه گیری به کدوم سر دنیا پرت شدیم و کارمون به چی رسیده

در ضمن بد نیست بدونید که قضیه ی ریخته به هم شدن لینکهای وبلاگها امری است که به تازگی زیاد رخ میده و شاید بد نباشید یه بار دیگه لینک وبلاگهای مورد علاقه تون رو ذخیره کنید.
موفق و پیروز باشید ... درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

amin جمعه 4 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 06:11 ق.ظ

سلام

تکنولوجی نه حمید جان تکنولوژی.

موفق باشید

امین خان
البته این همونه فقط اون این نیست وگرنه جفتش دوتاست
امان از بیسواتی .... میبینی .... شما خودش رو نگران کنیم خوف میشه.
موفق و پیروز باشید .....درود و دو صد بدرود ....ارادتمند حمید

باران جمعه 4 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 09:08 ق.ظ http://bojd.blogfa.com

حمید آقا بلا به دوردادا
شما هم مث اینکه دقیقن رفتی تو اون مملکت به اون بزرگی نقطه پر حادثه شو انتخاب کردی تا همیشه یاد مملکت خودتون باشید !
براتون آرزوی سلامتی ودوری از بلایای طبیعی میکنم.

آقا محمــّد
شنیدی که یارو سر پیری زد و برنده ی جایزه ی میلیون دلاری شد و وقتی ازش پرسیدند چه تصمیمی داری گفت: میخوام توالت عمومی بسازم تا ملت به شانسم چیز کنند که نزد و نزد و نزد و الان و دم مرگ برنده شدم؟؟ حالا حکایت حال ماست و انگاری توی همه ی این آمریکای جهانخوار بنده قسمت شبیه به ایرانشو انتخاب کردم تا همیشه به یاد شماها باشم

موفق و پیروز باشید....درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

خودم شنبه 5 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 10:27 ب.ظ

داداحمید سلام این وبلاگ فرمودبازنمیشه؟http://bavarha90.blogfa.com/رسیدی یه سری بزن وراهنماییی بکن

دوست عزیز
چشممم ! فرصت کنم در خدمت هستم.
موفق و پیروز باشید. ... درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

سایه یکشنبه 6 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 06:20 ق.ظ

چقدر خوندن وبلاگ یه همشهری تو اینترنت ادمو خوشحال میکنه. انقدر خوشحال شدم که گفتم اول نظر بذارم بعد مطلبو بخونم.
همیشه پاینده باشید.

همشهری عزیزم
سایه ی گرامی
قبل از هرچیزی خدمت شما خوش آمد عرض میکنم و امیدوارم که در این سراچه به شما خوش بگذرد و از اینکه وقت و چش و چال شریفتون رو برای خوندن مطالب این وبلاگ میگذارید؛ بهره ی کافی ببرید.
جا داره بنده نیز خوشحالی ام رو از میزبان بودن شمای عزیز ابراز کنم و ممنونم که اجازه دادید ردی از اسم و نظر شریفتون زینت این مکان باشه.
موفق و پیروز باشید .... درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

حقی چهارشنبه 9 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 02:07 ب.ظ http://http://hamidhaghi.blogsky.com

حقــّی جان
خوشم میاد که دیگه حتی حال نوشتن هم نداری ... ولی بازم دمت گرم که لااقل یه رد پایی از خودت و انرجیهای مثبتت میذاری تا صفایی بکنم.
موفق و پیروز باشید .... درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

مجید ایران نژاد پنج‌شنبه 10 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 02:50 ب.ظ

فقط پیام گذاشتم که بدونی هنوز می خونم اما فرصت نظر دادن نیست . ایشاله هروقت بشه شاید بیام اونجا و ازنزدیک دیدن کنیم .شاید یه چند سال دیگه بشه !!!!!

مجید جان دلبندم
بدونم سرسلامتید و احوالتون خوبه و دماغتون چاقه ... نگرانی دیگه ای ندارم . از بابت بودنت و خوندنت و نوشتنت و ننوشتنت و در یک کلام مجید بودنت هم تشکر و دمت گرم.
موفق باشید .... درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

arezoo شنبه 9 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 10:56 ب.ظ

جالب بود هر چند بنظرم نجف اباد اخر دنیاست روان مینویسی

آرزوی گرامی
یه بار توی زندگی ام آخر دنیا رو به واقع دیدم .... استان زنجان بودم و راهی یکی از روستاهای دور افتاده اش شدیم و اینقدر توی کوه و کـــُـتل رفتیم که دیگه جاده به هیچ جایی راه نداشت؛ مگه اینکه از همون راه برمیگشتیم.

ممنونم از تشویقتون ... موفق و پیروز باشید .... درود و دو صد بدرود
ارادتمند حمید

سجاد یکشنبه 30 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 01:31 ب.ظ

وخ برون بیا نجباد

سجاد جان


جونی دادا خییییلی دلم میخاد ... آمو=اما فعلن ک ُ نیمشه ... داعا=دعا کن جور بشه م َ از خدامه دادا.

موفق و پیروز باشید ... درود و دو صد بدرود ... ارادتمند حمید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد